از این جنس..

آمدیم بنویسیم یادمان آمد خیلی وقت است که ننوشته ایم بع! دس مریزاد.. اینجا را نگاه کن چه دل پری دارند خاطرات خاک گرفتیمان!! اما کو گوش شنوا.. آدم که پیر می شود دیگر نه دل و دماغ گفتن دارد نه شنیدن. چقدر غلط املایی! باید معلم اول ابتدایی ام می بود و می دید. دلم می گوید یک جای کار می لنگد باید برویم ارتوپدی آب درمانی چیزی .. نم روی مژه مان شور است خوب معلوم است آب دریا نمک دارد، نمی دانم از کدام موج بلند احساسمان یک نم افتاده این بیرون.. خیلی وقت است یادمان رفته بود توی آینه نگاه کنیم چقدر شبیه من است این پیرمرد!! امین جان از این که آمدی و نبودم دلخور نباش نیامدم که فراموشم کنید سرکار علیه (امیدوارم این یکی را درست نوشته باشم سواد است دیگر آن وقت ها که زودتر بودیم نم کشیده بود حالا که دیر تر شده این ) سر به هوا بودن گاهی خیلی هم بد نیست به شرط آن که خودش- که خودش می داند - هوایتان را داشته باشد فقط مراقب این در و دیوارهای شهرمان باشید در و دیوارهای محله ی ما کورند نمی بینند که شما در پی چی می گردید صادقانه می گوییم صداقتمان معلوم است، نیست؟! راستی بهشت گم شده را هم که بستید چه غم انگیز که بهشت همه ما گم شده و چه غم انگیزتر که کوچه هایمان در هم است. نمی دانم تا کی در این موج غم انگیز احساس می شورم شاید تا روزی که همین احساس جسدمان را به ساحل فردا برساند شاید.. اوهوم اوهوم -به سبک خودمان کاوه - عمری بعد از نخستین قرار اقرار می کنیم : بعله کاوه هنوز هم کاوه مانده کمی پیر و پولیده اما هنوز کاوه ی کاوه است مثل همان روزها که کاوه بود. التماس دعا